Czym jest styl mudejar?

Często słyszałeś określenie styl mudejar? A może czytałeś coś na ten temat w przewodnikach? Chcesz wiedzieć, czym dokładnie jest, sprawdź w dalszej części tekstu!

Co kryje się pod nazwą Mudejar?

Słowo mudejar jest pochodzenia arabskiego i co niezwykle ciekawe oznacza „ten, który mógł zostać w Hiszpanii”. Stąd też nie trudno się domyślić, że mudejarami nazywano po prostu Maurów, którzy żyli na obecnych ziemiach hiszpańskich. Na czym polega fenomen tego stylu?

Otóż chodzi o to, że jest to styl, który pozostaje wyjątkowym połączeniem w sztuce, ale przede wszystkim w architekturze – elementów islamskich i katolickich. Pojawił się on ok. XII wieku, jednak datuje się, że jego największy rozkwit to czas gotyku, a więc XV i XVI wiek. Charakteryzuje się wyjątkowymi łukami oraz bogactwem ornamentów (w stiuku i cegle). A wszystko to przypomina haftowane draperie.

Cechy charakterystyczne stylu mudejar

Cegła – był materiałem, który nie stosowało się w chrześcijańskiej Europie, lżejszy od kamienia i łatwiejszy w obróbce.

Ceramika – niezwykle popularny element ozdobny w budowlach, zarówno we wnętrzach, jak i zewnątrz – portale, dachy, ściana, podłogi. Często układało się ich kolorystyczne, na wzór szachownicy.

Yeserias – są to ornamentowe dekoracje wykonywane rozmaitymi technikami, najczęściej w stiuku, ale też w drewnie lub cegle. Cechowała je duża drobiazgowość wykonania. Najczęściej prezentowała motywy roślinne lub geometryczne.

Kasetowy stropy – zbudowane z licznych, przeplatających się drobiazgowo płaszczyzn drewna, czasami malowane na różne kolory.

Ślepe łuki – łuki, które nanoszono na płaską powierzchnię ścian.

Sklepienia stalaktytowe – elementy komórkowe, które przypominały nieco wiszące stalaktyty.

Sebka – jest to oryginalny element dekoracyjny, który wygląda niczym ukośna krata.

Różnice w stylu

Ważne jest też, aby zwrócić uwagę, że styl mudejar niekiedy różni się charakterystycznymi elementami, wszystko to zależy od regionu, w którym wykonano budynek. Wpływała na to różnorodność nacji, a także kultur. Stąd też, gdy porównujemy architekturę w tym stylu, to widzimy, że Aragonia, Walencja, Andaluzja, ale też Kastylia i Leon różni się od siebie. Ponadto niektóre elementy tego stylu powróciły do architektury w wieku XIX, określa się to neomudejar.

Przykłady zabytków w stylu mudejar:

• kościoły Santa María la Blancai San Benito – Toledo,
• Alkazar – Sevilla,
• Kościół Bożego Ciała w Segowii,
• Budynki w Teruel,
• Klasztor Sant Jeroni de Cotalbaw Walencji,
• Girlanda w Sevilli,
• Pałac Aljaferia,
• La Catedral del Salvador – Saragossa.